‘De menselijke innerlijke motor mogen we niet uit het oog verliezen’
Teamleider inzameling
Robots als vuilophalers, het geeft Mitchel geen hatsikideegevoel. “Je loopt in gemeentekleuren, bent ook aanspreekpunt.” Hij is nu 9,5 jaar teamleider inzameling, maar verruilt soms zijn kantoorpak voor het oranje van de ophalers."Ik ben vanuit het operationele proces opgegroeid tot leidinggevende. Mijn passie is alleen maar gegroeid en onderdeel van mijn manier van leidinggeven. Om te weten wat chauffeurs meemaken heb ik mijn groot vrachtwagenrijbewijs gehaald.” Wie de realityserie kent weet dat Mitchels enthousiasme echt is. “Het begon met interactieve filmpjes op Instragram. Door het hilarische gladheidsfilmpje uit 2021, waarin wij ‘s nachts bij hevige sneeuwval strooien, kwamen we in de kijkerd. Ik schoof aan bij praatprogramma’s. Vervolgens belden twee productiebedrijven. Het werd SBS6 en zo hebben we spontaan, zonder scenario, gemiddeld 350.000 kijkers laten zien hoe Stadsbeheer werkt. Sollicitanten hebben daarna gevraagd of ze hier mogen werken vanwege de goede sfeer.”
Zo’n 12,5 jaar geleden raakt Mitchel echt besmet met het Roteb-virus. Hij heeft dan zijn mbo-studie bank- en verzekeringen afgerond en genoten van zijn stage achter de balie van de Rabobank, vanwege het menselijke contact. Ook heeft hij dan intern een (om privéredenen niet afgemaakte) opleiding gevolgd bij Defensie. Van de gedroomde baan bij de marechaussee is het dus niet gekomen. “Ik ben uiteindelijk opnieuw achter de vuilniswagen beland, in de stadskleuren. Hatsikidee! Ook in mijn eigen wijk. Dat was leuk én droevig. Eerst zagen ze me in dat blauwe marechausseepak en ineens liep ik in het oranje van Stadsbeheer, zoals de reinigingsdienst nu heet en vroegen ze of ik een taakstraffie had. Dat was de trigger om te proberen dit specialistische beroep naar een hoger niveau te tillen en de manier waarop mensen tegen bepaalde werksoorten aankijken te veranderen door interactief een gezicht achter die functies te toveren.” Stadsbeheer is de eindverantwoordelijke organisatie in het proces om Mitchels geliefde Rotterdam schoon te houden. Dat begint wel bij een stukje normen en waarden bij de inwoners. “In de wijk waar ik ben opgegroeid ontbreekt sociaal contact en hebben mensen een app-nek. Het is belangrijk niet in die mobiel te hangen en je zintuigen de kost te geven. Daarom zijn gesprekjes tussen onze medewerkers en de mensen zo ontiegelijk waardevol. De menselijke innerlijke motor, waarin de persoonlijkheid zit, mogen we niet uit het oog verliezen. Digitalisering maakt ook in de afvalbranche een bovenaardse revolutie mee. Blijf collega's in alle lagen van de organisatie betrekken. Zo creëer je draagvlak en empathie.”
Rotterdamse Glimlach Mitchel Viljeer
Mitchel Viljeer (37) heeft een missie. De immer optimistische, vrolijke vuilnismanheld van Rotterdam – bekend van de realityserie ‘Mitchel aan de Maas’ – laat organisaties zien wat het oplevert als mensen eerst zichzelf waarderen en dat gevoel doorgeven aan collega’s. “Een glimlach is de kortste afstand tussen mensen. Hatsikidee!”
Positiviteit bevordert werkplezier