Arash Aazami is bedenker van de term energieboeddhisme: alles wat is, is verbonden met energie. De internationale opinieleider ontwikkelt met zijn bedrijf Unify.energy de nieuwste generatie intelligente energiesystemen. Die maken het mogelijk meer te verdienen door minder energie te verkopen...
Door Jacques Geluk | Fotografie © Walter Kallenbach
Duurzame energie vervanzelven
Arash Aazami
scroll
Lokaal regelen
Hij memoreert dat energie lang een monopolie is geweest en na (gedeeltelijke) vrijgave is veranderd in een competitieve markt. Nu is het een polypolie, een marktvorm die zich kenmerkt door veel aanbieders, afnemers en verschillende partijen die daarin een rol spelen. “In een ideaal systeem moet iedereen energie kunnen afnemen en opwekken, dus in twee richtingen daarop zijn aangesloten. Iedereen moet iets met opslag en conversie kunnen. Wie zonnepanelen heeft en ’s zomers meer elektriciteit opwekt dan nodig kan het surplus op het net zetten. Beter is die buffer om te zetten in warmte, lokaal op te slaan en ’s winters te gebruiken in plaats van gas. Een logisch voorbeeld van een lokaal geïntegreerd energiesysteem, waarmee Unify.energy hard bezig is. We bouwen nu aan een oplossing die energie vervanzelft.
Terug naar boven
Onderwerpen
Energie, Transitie, Kunstmatige Intelligentie, Duurzaam Ondernemen, Ethiek, Innovatie
Dit artikel verscheen in Academy Magazine 2024,
bekijk alle artikelen uit ACADEMY Magazine 2024 via onderstaand menu.
Lezingen en festivals
Het verhaal van Arash tijdens lezingen en inspiratiesessies is nooit hetzelfde. “Ik reageer liever dan dat ik plan. Ik vraag tijdens een voorbespreking altijd waarmee de organisator wil dat het publiek na afloop naar buiten loopt. Vaak moeten dat inzichten zijn die ze eerder niet hadden, of Aha-Erlebnissen en hoop, zin om de handen uit de mouwen te steken. Of er is de wens te verbinden.” Arash Aazami staat ook op festivals zoals Tomorrowland en het Amsterdam Dance Event, omdat die gaan over verbinding, het goed hebben met elkaar. “Een festival zoals Tomorrowland, is eigenlijk een popup-stad. Die ontstaat ineens en moet goed zijn. Energie, water, eten, veiligheid, data en parkeerplekken, alles wat nodig is in een stad moet er zijn. Dat kunnen we binnen enkele weken met elkaar opzetten en daar ligt dus een schat aan kennis en inzicht, die heel relevant is voor iedereen die ergens de komende decennia zomaar opnieuw een stad moet gaan bouwen voor die honderden miljoenen mensen die moeten verhuizen. Ik denk dus dat wij daarmee iets briljants in handen hebben, waardoor wij met de samenleving waar we met z'n allen naartoe willen, kunnen proefdraaien.”
Afnemen en opwekken van energie moet vanzelf gaan. Bewoners, maar ook ondernemers, hoeven geen energie-experts te zijn en alles steeds bewust aan en uit te zetten. Het is belangrijk om zoveel mogelijk lokaal te regelen. Door en voor elkaar, als buurt of gemeenschap. Niet via een markt en externe partijen. Het faciliteren van een lokale economie betekent meer energie-onafhankelijkheid.” De politiek is veel bezig met kernenergie. Dat is volgens Arash totaal geen deel van de oplossing, al was het maar omdat de bouw van een kerncentrale extreem lang duurt en tegelijk de prijzen van andere technologieën (zon, wind, batterijopslag, conversietechnologie) dalen. Voor kernenergie is bovendien uranium nodig en dat komt uit landen als Rusland, Oezbekistan en Niger. Uranium daarvandaan halen is wellicht niet verstandig.
Conflicten en fossiele energie
“Het probleem ligt in zaken die we allang weten, maar niet willen weten. Bijna alle fossiele energie komt uit conflicthaarden. Dus elke keer dat je tankt financier je een conflict. Dat is zo’n waarheid die we kennen, maar waarmee we niets doen. Hetzelfde geldt voor het verbeteren van de huidige energienetten voor 210 miljard euro (1.500 euro per huishouden per jaar). Dat gaat nooit werken doordat het systeem niet verandert. Het heeft de aarde 500 miljoen jaar gekost om fossiele grondstoffen op te bouwen, maar in minder dan 500 jaar zijn ze op. Mensen die zeggen dat het dan geen acuut probleem is, schuiven het probleem door naar volgende generaties. Gas is wel acuut. Dat gebruiken we vijf miljoen keer sneller dan de aarde kan bijbenen. De Nederlandse aardgasvoorraden in de Noordzee zijn voldoende voor drie jaar. Gaan we dan een heleboel putten slaan om ons nog even aan datzelfde infuus te houden? Gokken we erop dat magischerwijs ergens een nieuwe bron wordt aangeboord of de banden met Rusland worden aangetrokken?” Arash is optimistisch en heeft het ook in zijn lezingen, alhoewel hij dat zelf niet zo zegt, over omdenken. “De neiging bestaat dingen te duiden aan de hand van onbestaande eigenschappen. Als we zeggen dat we aardgasvrije wijken willen, conditioneren we iedereen zich te focussen op hetgeen waarvan ze afscheid nemen. Wanneer je zegt dat je energieonafhankelijke of 100 procent duurzame wijken wilt, richt je je juist op waar je naartoe gaat. Dwingen werkt niet. Dan komen mensen terecht in opstand. Ik ook, maar als ik zelf geloof in een andere realiteit bouw ik die.”
In balans komen met de planeet is noodzakelijk. “We zijn onderdeel van de aarde, niet de eigenaar. De mens is één van de miljoenen organismen die het geluk hebben enigermate bewuste bewoners te zijn van deze planeet. Het maakt mij niet uit of mensen klimaatverandering veroorzaken of niet, maar feit is dat honderden miljoenen mensen uiteindelijk gedwongen moeten verhuizen. Voel je je daarvoor verantwoordelijk, acteer daarnaar.
De conclusie is dat een deel van onze oude systemen palliatieve zorg nodig heeft en met liefde naar de volgende fase gedragen wordt. Als dat ons lukt ontstaat een onwaarschijnlijke mogelijkheid om nieuw leven toe te staan.”
“Het zou volstrekt logisch moeten zijn dat jouw lampen en koelkast verbonden zijn met bijvoorbeeld jouw zonnepanelen. In de realiteit is dat niet zo. De opgewekte energie gaat eerst naar de markt – waar er van alles van wordt gevonden, waaronder een prijs – en eventueel tegen een meerprijs terug naar jouw apparaten. De praktische toepassing van energieboeddhisme is nou juist dat je al die dingen met elkaar verbonden laat zijn. Waarom zou daar per se een markt tussen moeten zitten of een kopende en verkopende partij. Het is toch van jou en hetzelfde als een krop sla uit jouw moestuin?” Die eet je ook thuis op zonder tussenkomst van de groenteboer. “Daar houd ik mij met Unify.energy mee bezig”, zegt Arash Aazami, ook bedenker van het Internet of Energy.
De jonge Arash studeert eerst officieel jazz en pop aan het conservatorium, met als specialisatie jazzgitaar. “Muziek en energie zijn in zekere mate vergelijkbaar. Ik ben nu bezig met de praktische toepassing van wat ik in m'n muziekopleiding heb geleerd, want muziek gaat over frequentie, vibratie, overdracht en harmonie. Als we kijken naar het energiesysteem wordt veel gesproken over stress op het net en congestie. Dat heeft te maken met een gebrek aan harmonie tussen allerlei vibraties.” Arash legt uit dat we op energiegebied van een prachtig georkestreerd klassiek orkest vandaan komen. “De dirigent kun je zien als de operator van de energiecentrale, die aan een knop draait en alles harmonisch laat klinken. Daar wordt, gebaseerd op de momentane vraag, bepaald wat landelijk gebeurt op energiegebied. De realiteit van het huidige energiesysteem – met tweeënhalf miljoen plekken waar duurzame energie wordt opgewekt uit bronnen die we niet aan en uit kunnen zetten – is vergelijkbaar met een jamsessie.” Doordat steeds meer mensen zelf energie opwekken kan iedereen altijd iets toevoegen aan het systeem. “Maar net als in een jamsessie heb je samen de verantwoordelijkheid het gaaf te laten klinken. Dat proces zijn we nu aan het vormgeven en ontwerpen en uit zich uiteindelijk in technologische oplossingen en producten, om bijvoorbeeld zonnepanelen en de koelkast direct met elkaar te verbinden.”
Hart en brein
Unify.energy houdt zich ook bezig met de enorme ruptuur in het energiesysteem die is ontstaan doordat het is gebouwd voor eenrichtingsverkeer en nu wordt geconfronteerd met tweerichtingsverkeer (terugleveren) en een snel uitdijend volume. “Dit is een bijzonder tijdsgewricht. Ik werk zeventien jaar in dit veld en pas sinds vorig jaar is energiezekerheid, een onderwerp op verjaardagsfeesten. Het leeft nu in het hart en brein van mensen. Dat is ook vervelend, want dit komt voort uit een crisis. Tegelijkertijd is het ook dankzij die crisis dat ons energiebewustzijn enorm groeit en we ons heel fysiek realiseren dat energie een basisbehoefte is.”
Volgens Arash moeten we opnieuw kijken naar de rol van energie in onze samenleving en economie en in het openbaar de vraag stellen of energie een (geopolitiek) spel van buitenlandse marktpartijen moet zijn. “Welke riemen hebben we zelf en hoe ver kunnen we daarmee roeien? Deze vraag behandel ik ook met netbeheerders en producenten, want hoe beheer je het net als je geen controle hebt over wat erin gestopt en eruit gehaald wordt?”
ENERGIE
5.500 mensen hebben in 2023 de mede door hem geïnitieerde Love Tomorrow Conference bezocht tijdens muziekfestival Tomorrowland. Hij hoopt dat dit hen – en de bezoekers van zijn lezingen – aanzet dromen over verandering te realiseren, “zodat we binnen één generatie van de wereld een plek kunnen maken waar schone, duurzame en dus herbruikbare energie voor iedereen toegankelijk is.”
scroll
Door Jacques Geluk |
Fotografie © Walter Kallenbach
Duurzame energie vervanzelven
Arash Aazami
Dit artikel verscheen in Academy Magazine 2024,
bekijk alle artikelen uit ACADEMY Magazine 2024 via onderstaand menu.
Onderwerpen
Energie, Transitie, Kunstmatige Intelligentie, Duurzaam Ondernemen, Ethiek, Innovatie
Lezingen en festivals
Het verhaal van Arash tijdens lezingen en inspiratiesessies is nooit hetzelfde. “Ik reageer liever dan dat ik plan. Ik vraag tijdens een voorbespreking altijd waarmee de organisator wil dat het publiek na afloop naar buiten loopt. Vaak moeten dat inzichten zijn die ze eerder niet hadden, of Aha-Erlebnissen en hoop, zin om de handen uit de mouwen te steken. Of er is de wens te verbinden.” Arash Aazami staat ook op festivals zoals Tomorrowland en het Amsterdam Dance Event, omdat die gaan over verbinding, het goed hebben met elkaar. “Een festival zoals Tomorrowland, is eigenlijk een popup-stad. Die ontstaat ineens en moet goed zijn. Energie, water, eten, veiligheid, data en parkeerplekken, alles wat nodig is in een stad moet er zijn. Dat kunnen we binnen enkele weken met elkaar opzetten en daar ligt dus een schat aan kennis en inzicht, die heel relevant is voor iedereen die ergens de komende decennia zomaar opnieuw een stad moet gaan bouwen voor die honderden miljoenen mensen die moeten verhuizen. Ik denk dus dat wij daarmee iets briljants in handen hebben, waardoor wij met de samenleving waar we met z'n allen naartoe willen, kunnen proefdraaien.”
Afnemen en opwekken van energie moet vanzelf gaan. Bewoners, maar ook ondernemers, hoeven geen energie-experts te zijn en alles steeds bewust aan en uit te zetten. Het is belangrijk om zoveel mogelijk lokaal te regelen. Door en voor elkaar, als buurt of gemeenschap. Niet via een markt en externe partijen. Het faciliteren van een lokale economie betekent meer energie-onafhankelijkheid.” De politiek is veel bezig met kernenergie. Dat is volgens Arash totaal geen deel van de oplossing, al was het maar omdat de bouw van een kerncentrale extreem lang duurt en tegelijk de prijzen van andere technologieën (zon, wind, batterijopslag, conversietechnologie) dalen. Voor kernenergie is bovendien uranium nodig en dat komt uit landen als Rusland, Oezbekistan en Niger. Uranium daarvandaan halen is wellicht niet verstandig.
Conflicten en fossiele energie
“Het probleem ligt in zaken die we allang weten, maar niet willen weten. Bijna alle fossiele energie komt uit conflicthaarden. Dus elke keer dat je tankt financier je een conflict. Dat is zo’n waarheid die we kennen, maar waarmee we niets doen. Hetzelfde geldt voor het verbeteren van de huidige energienetten voor 210 miljard euro (1.500 euro per huishouden per jaar). Dat gaat nooit werken doordat het systeem niet verandert. Het heeft de aarde 500 miljoen jaar gekost om fossiele grondstoffen op te bouwen, maar in minder dan 500 jaar zijn ze op. Mensen die zeggen dat het dan geen acuut probleem is, schuiven het probleem door naar volgende generaties. Gas is wel acuut. Dat gebruiken we vijf miljoen keer sneller dan de aarde kan bijbenen. De Nederlandse aardgasvoorraden in de Noordzee zijn voldoende voor drie jaar. Gaan we dan een heleboel putten slaan om ons nog even aan datzelfde infuus te houden? Gokken we erop dat magischerwijs ergens een nieuwe bron wordt aangeboord of de banden met Rusland worden aangetrokken?” Arash is optimistisch en heeft het ook in zijn lezingen, alhoewel hij dat zelf niet zo zegt, over omdenken. “De neiging bestaat dingen te duiden aan de hand van onbestaande eigenschappen. Als we zeggen dat we aardgasvrije wijken willen, conditioneren we iedereen zich te focussen op hetgeen waarvan ze afscheid nemen. Wanneer je zegt dat je energieonafhankelijke of 100 procent duurzame wijken wilt, richt je je juist op waar je naartoe gaat. Dwingen werkt niet. Dan komen mensen terecht in opstand. Ik ook, maar als ik zelf geloof in een andere realiteit bouw ik die.”
In balans komen met de planeet is noodzakelijk. “We zijn onderdeel van de aarde, niet de eigenaar. De mens is één van de miljoenen organismen die het geluk hebben enigermate bewuste bewoners te zijn van deze planeet. Het maakt mij niet uit of mensen klimaatverandering veroorzaken of niet, maar feit is dat honderden miljoenen mensen uiteindelijk gedwongen moeten verhuizen. Voel je je daarvoor verantwoordelijk, acteer daarnaar.
De conclusie is dat een deel van onze oude systemen palliatieve zorg nodig heeft en met liefde naar de volgende fase gedragen wordt. Als dat ons lukt ontstaat een onwaarschijnlijke mogelijkheid om nieuw leven toe te staan.”
Lokaal regelen
Hij memoreert dat energie lang een monopolie is geweest en na (gedeeltelijke) vrijgave is veranderd in een competitieve markt. Nu is het een polypolie, een marktvorm die zich kenmerkt door veel aanbieders, afnemers en verschillende partijen die daarin een rol spelen. “In een ideaal systeem moet iedereen energie kunnen afnemen en opwekken, dus in twee richtingen daarop zijn aangesloten. Iedereen moet iets met opslag en conversie kunnen. Wie zonnepanelen heeft en ’s zomers meer elektriciteit opwekt dan nodig kan het surplus op het net zetten. Beter is die buffer om te zetten in warmte, lokaal op te slaan en ’s winters te gebruiken in plaats van gas. Een logisch voorbeeld van een lokaal geïntegreerd energiesysteem, waarmee Unify.energy hard bezig is. We bouwen nu aan een oplossing die energie vervanzelft.
“Het zou volstrekt logisch moeten zijn dat jouw lampen en koelkast verbonden zijn met bijvoorbeeld jouw zonnepanelen. In de realiteit is dat niet zo. De opgewekte energie gaat eerst naar de markt – waar er van alles van wordt gevonden, waaronder een prijs – en eventueel tegen een meerprijs terug naar jouw apparaten. De praktische toepassing van energieboeddhisme is nou juist dat je al die dingen met elkaar verbonden laat zijn. Waarom zou daar per se een markt tussen moeten zitten of een kopende en verkopende partij. Het is toch van jou en hetzelfde als een krop sla uit jouw moestuin?” Die eet je ook thuis op zonder tussenkomst van de groenteboer. “Daar houd ik mij met Unify.energy mee bezig”, zegt Arash Aazami, ook bedenker van het Internet of Energy.
De jonge Arash studeert eerst officieel jazz en pop aan het conservatorium, met als specialisatie jazzgitaar. “Muziek en energie zijn in zekere mate vergelijkbaar. Ik ben nu bezig met de praktische toepassing van wat ik in m'n muziekopleiding heb geleerd, want muziek gaat over frequentie, vibratie, overdracht en harmonie. Als we kijken naar het energiesysteem wordt veel gesproken over stress op het net en congestie. Dat heeft te maken met een gebrek aan harmonie tussen allerlei vibraties.” Arash legt uit dat we op energiegebied van een prachtig georkestreerd klassiek orkest vandaan komen. “De dirigent kun je zien als de operator van de energiecentrale, die aan een knop draait en alles harmonisch laat klinken. Daar wordt, gebaseerd op de momentane vraag, bepaald wat landelijk gebeurt op energiegebied. De realiteit van het huidige energiesysteem – met tweeënhalf miljoen plekken waar duurzame energie wordt opgewekt uit bronnen die we niet aan en uit kunnen zetten – is vergelijkbaar met een jamsessie.” Doordat steeds meer mensen zelf energie opwekken kan iedereen altijd iets toevoegen aan het systeem. “Maar net als in een jamsessie heb je samen de verantwoordelijkheid het gaaf te laten klinken. Dat proces zijn we nu aan het vormgeven en ontwerpen en uit zich uiteindelijk in technologische oplossingen en producten, om bijvoorbeeld zonnepanelen en de koelkast direct met elkaar te verbinden.”
Hart en brein
Unify.energy houdt zich ook bezig met de enorme ruptuur in het energiesysteem die is ontstaan doordat het is gebouwd voor eenrichtingsverkeer en nu wordt geconfronteerd met tweerichtingsverkeer (terugleveren) en een snel uitdijend volume. “Dit is een bijzonder tijdsgewricht. Ik werk zeventien jaar in dit veld en pas sinds vorig jaar is energiezekerheid, een onderwerp op verjaardagsfeesten. Het leeft nu in het hart en brein van mensen. Dat is ook vervelend, want dit komt voort uit een crisis. Tegelijkertijd is het ook dankzij die crisis dat ons energiebewustzijn enorm groeit en we ons heel fysiek realiseren dat energie een basisbehoefte is.”
Volgens Arash moeten we opnieuw kijken naar de rol van energie in onze samenleving en economie en in het openbaar de vraag stellen of energie een (geopolitiek) spel van buitenlandse marktpartijen moet zijn. “Welke riemen hebben we zelf en hoe ver kunnen we daarmee roeien? Deze vraag behandel ik ook met netbeheerders en producenten, want hoe beheer je het net als je geen controle hebt over wat erin gestopt en eruit gehaald wordt?”
5.500 mensen hebben in 2023 de mede door hem geïnitieerde Love Tomorrow Conference bezocht tijdens muziekfestival Tomorrowland. Hij hoopt dat dit hen – en de bezoekers van zijn lezingen – aanzet dromen over verandering te realiseren, “zodat we binnen één generatie van de wereld een plek kunnen maken waar schone, duurzame en dus herbruikbare energie voor iedereen toegankelijk is.”
Arash Aazami is bedenker van de term energieboeddhisme: alles wat is, is verbonden met energie. De internationale opinieleider ontwikkelt met zijn bedrijf Unify.energy de nieuwste generatie intelligente energiesystemen. Die maken het mogelijk meer te verdienen door minder energie te verkopen...
ENERGIE