Ook inzetbaar als dagvoorzitter
We geven nu ook samen presentatietrainingen. In een van de sessies vertelde hij dat hij soms voorspellende dromen heeft. Ook kon hij jaren geleden ineens vertellen wat er gaande was in het leven van mensen die hij helemaal niet kent. Hij is er zelf niet van onder de indruk.
Ik besloot meer mensen te vragen of ze iets hebben gezien, gevoeld of meegemaakt waarover ze zwijgen. Ook herinnerde ik mij weggestopte gebeurtenissen na de dood van mijn vader. Een wereld ging voor me open. De vraag stellen is al iets waarvoor ik in eerste instantie moed nodig had. Nu vraag ik het overal. En waar ik ook ben, komen mensen met verhalen die ze nooit eerder hebben durven delen met een buitenstaander. Bang om niet serieus genomen te worden, voor gek verklaard te worden, er niet meer bij te horen. Het zijn prachtige, troostende, zinvolle verhalen. Weg zijn de schaamte en de angst. (Ze zijn deels te beluisteren in de podcast ‘Niet Verzonnen’).
Ook in de medische wereld is er angst voor afwijzing door collega-artsen, patiënten en hun familie. Zo interviewde ik de arts John Soedirman, een supervisor bij Cardiologie Amsterdam, een paar weken voor zijn overlijden. Hij had een moeder gehad die helderziend was. Hij voelde nu haar aanwezigheid. Zijn uitspraak raakte me: ‘Misschien heeft de wetenschap me in de weg gezeten’. Cardioloog Jobst Winter vertelde me dat zijn patiënten hun ervaringen rond de dood, zoals sterfbedvisioenen, opmerkelijke veranderingen na een transplantatie of bijna-doodervaringen, pas delen als je er expliciet om vraagt. Het vragen naar bijzondere verhalen is een proces dat nu net op gang komt.
De auteur en neurochirurg James Doty van Stanford University kwam ook op mijn pad via de Mandeville Academy in Gouda waar ik gastcolleges geef. Zijn leven dat begon als kansarm jochie, veranderde na magische lessen die hij kreeg van een vrouw in een ‘magic shop’ en door zijn bijna-doodervaring. Het gevolg is de oprichting van een centrum voor Compassie en Altruïsme samen met de Dalai Lama, gelieerd aan Stanford University. De Brits-Nederlandse Barbara Piper heeft er jarenlang gestudeerd. Zij heeft mij geïnspireerd. Het delen van bijzondere verhalen helpt mee bij het bevorderen van sociale veiligheid en compassie. Dit is een uitnodiging om verhalen te vertellen, te luisteren naar verhalen die je nergens anders hoort of ziet. Ze zijn er gewoon. Overal.”
“Als presentatietrainer vraag ik naar de stem in het hoofd van cursisten. Mensen die in het openbaar spreken – op een podium, tv, online of in een vergaderzaal vol collega’s – komen zichzelf tegen. Vaak is het antwoord dat die stem een kritische scheidsrechter is die zegt : ik ben niet goed genoeg, niet slim genoeg, weet te weinig, ze vinden het vast niet interessant.
Wie hier geen last van heeft is de inmiddels 98-jarige presentatietrainer Jaap Brand. Hij was ooit mijn presentatietrainer bij RTL. Hij geniet aanzien als trainer van meer dan 1000 mensen, onder wie vele bekende Nederlanders.
Compassie en sociale veiligheid
Fotografie © Walter Kallenbach
Onderwerpen
Sociale veiligheid, Presentatieskills, Persoonlijk leiderschap, Zelfinzicht, Communicatie. Compassie
Meer informatie over Margreet Spijker
Dit artikel verscheen in Academy Magazine 2024,
bekijk alle artikelen uit ACADEMY Magazine 2024 via onderstaand menu.